Gisteren was de tijd oud

Gisteren was de tijd oud.
De dag sukkelde voort, slapjes en gerimpeld
langzamer dan mijn opa boodschappen doet.

Soms is er meer aan de hand.
Ik stootte mijn arm eens tegen een deur waar ‘duwen’ op stond
en zag op dezelfde dag een fiets met de sticker ‘Dit is een auto’.

Ik denk dat mijn plek in de wereld een keer verdwijnt.
Maar stel je eens voor dat de tijd overlijdt. Dat handelingen
geen herhalingen zijn maar geboortes.

Dat je naar bed gaat en het zo bijzonder is
dat je niet in slaap kunt komen. Dat je niet weet
op welke dag je sterft maar wel dat doodgaan

altijd nieuw blijft.


.

Meer lezen?

Koop het boek